Witam. Mam na imię Artur, mieszkam w Człuchowie i na karku 43 lata. Moja przygoda z Puchem zaczęła się w sumie za dzieciaka, gdy przyjeżdżałem co roku na wakacje do mojego dziadka, który mieszkał w Rychnowach. Były to lata 80. Miał on garaż, a w nim garażował Zaporożca ZAZ-968A. Garaż w sumie był wielką rupieciarnią. Pamiętam jak dziś, wielki drewniany stół warsztatowy szeroki na całą szerokość garażu, a pod nim wystawał kawałem kierownicy z manetka gazu. Reszta była skrywana przez różne szpargały typu dętki, szmaty, opony. Zawsze gdy byłem w garażu bawiłem się tą manetką. Mój dziadek zmarł 84r, i aż do 1989r wszytko to tak stało. W 1990r moja babcia musiała się wyprowadzić, i przekazać mieszkanie i garaż rodzinie wielodzietnej (był to poniemiecki budynek w którym mieszkały 3 inne rodziny, a moja babcia sama zajmowała 3 pokoje, kuchnie i łazienka, plus, jako jedyna miała ten garaż, a ponieważ mieszkanie nie było wykupione, państwo znalazło lokal zastępczy w bloku pegeerowskim dla mojej babci, a poprzednie miała zająć potrzebująca rodzina- takie czasy ) Ja miałem wtedy 15 lat, a ponieważ Zaporożca już nie było, postanowiłem wyciągnąć to Coś na środek garażu. Zacząłem to wszystko ściągać z niego, i okazało się, że nie ma przedniego koła. Znalazłem jakieś małe kółeczko, wsadziłem pręt stalowy robiący jako ośka, i podpiąłem pod widelec. W ten sposób motocykl znalazł się na środku garażu. Pierwsze spostrzeżenie- nie ma podpórki...i tłumika. Po tabliczce znamionowej został tylko jeden nit. Dźwignia przy zbiorniku- 4 biegowa. O, tu jest jakaś gumowa nakładka na zbiorniku, i jest napis... PUCH. I tyle wiem. Przy okazji, pod stołem znalazłem przednie koło. Za pomocą ojca kolegi, załadowaliśmy motocykl na wywrotkę i przywiozłem go do siebie. Wtedy nie było internetu i czasopism dotyczących starej motoryzacji, ale był miesięcznik "Młody Technik" i w jednym z numerów była relacja z muzeum motocykli. Na jednym ze zdjęć był właśnie Puch z dopiskiem 250S4 1938r. Różnił się tylko przednim zawieszeniem ( Presgabel), nie miał odbojników gumowych na zbiornikach, i miał inny tłumik. W moim jest zawieszenie Rorhgabel i te odbojniki gumowe z nazwą na zbiornikach. Przy czyszczeniu silnika z brudu, znalazłem wybitego niemieckiego orła ze swastyką, więc pomyślałem, że musi to być model 1938, bo wtedy Niemcy zajęły Austrię. Panowała wtedy moda, przynajmniej u nas, na wysyłanie listów napisanych po angielsku, do różnych fabryk samochodowych po prospekty. Ja wysłałem list z podaną nazwą motocykla do Pucha w Grazu. Po kilku tygodniach przyszedł katalog z wydawnictwa, które zajmuje się reprodukcją instrukcji i katalogów części różnych starych pojazdów, a w szczególności Puchów. Wymieniłem złotówki na szylingi, i wysłałem w kopercie po instrukcję i katalog części do Pucha 250S4 rok produkcji 1938. Doszło, nie zginęło , bo po 2 tygodniach miałem to wszystko w domu. Motocykl rozebrałem, usunąłem jakąś starą, czarną farbę, jakby olejną  (brak połysku, nie wiem przez kogo był malowany, może przez mojego dziadka lub innego, wcześniejszego właściciela ), pomalowałem minią, i na to dałem czarny lakier, który w tamtych czasach, było ciężko zdobyć. Mniejsze części malowałem pędzelkiem, większe, mój wujek pistoletem. Potem wszystko złożyłem w 1991. Przypominam, że miałem wtedy 15-16 lat Teraz w życiu tak bym nie zrobił ( gdy świeci słonce minia przebija przez czarny lakier). Od tego czasu motocykl sobie stoi w takim stanie jak go skończyłem. Porobię zdjęcia, i je tutaj umieszczę- jeśli mi się uda. Motocykl w sumie oceniam na 80-90% kompletny. Dzisiaj wiem także, że nie jest to model z 38, tylko 34 lub 35. Nie wiem, czy po numerze silnika można dokładnie dojść kiedy został wyprodukowany, bo gdzieś czytałem, że wiele dokumentów z fabryki zostało zniszczonych podczas bombardowania. Z opowiadań wujka, wynika, że dziadek ostatni raz jeździł nim w 50 latach, i w tamtych latach zapchał się tłumik i leżał potem gdzieś pod płotem- takie krążą legendy o moim motocyklu:) Na błotniku znajdował się wymalowany numer rejestracyjny, ale ja go zdarłem i nie zapisałem. Może gdzieś znajdują się archiwa komunikacyjne z danymi właścicieli po których bym doszedł roku produkcji. Na obecna chwilę zamierzam sobie kupić z tamtego wydawnictwa instrukcję i katalog części do Pucha, ale z roku 1934-35. Także wiele części do mojego modelu i nie tylko mojego, można dostać w sklepie wysyłkowym w Austrii, poczynając od różnych cięgien, łożysk, rur wydechowych, tłumików, uszczelek, elementów gaźnika, po tarcze sprzęgłowe, tłoki nominalne i nadwymiarowe. Niestety stara motoryzacja kosztuje, i jest to drogie hobby. Sklep to Puch-Wieser. Może ktoś, coś kupował w tym sklepie ?  A jakie marzenia związane z moim Puchem. Chciałbym oddać go jakieś firmie, która zajmuje się renowacją od A do Z starych motocykli, bo renowacja "domowymi sposobami", nie za bardzo mi odpowiada. Wiem, że to są duże koszta, ale... może kiedyś wygram w Lotto Grunt, że Puch stoi w moim garażu, na głowę mu nie pada, ma sucho i ciepło. I najważniejsze, że go nie zostawiłem w tamtym garażu, na pastwę jakiś ludzi, którzy mogli go wywalić na złom z całą resztą rupieci. Sprzedać, też nie zamierzam, bo ma fajne ciekawostki techniczne (sprzęgło w tylnym kole- co ty gadasz ) Zastanawia mnie ile Puchów 250S4 jest w Polsce, i czy był jakiś dealer przed wojną co sprzedawał motocykle Puch w Polsce. I taka jest moja przygoda z tymi austriackimi motocyklami. Pozdrawiam wszystkich właścicieli i miłośników tej marki.